عاشقانه های من

می گی لبخند ربطی به
مرگ نداره؟!

ولی تو بخند تا من
برات بمیرم

 

خاک من gel  شود و gol شکفد از gel من

تا ابد مهر تو بیرن نرود از  delمن ای  golمن

 

در کلبه درویشان خبر از عشق مجو

که سعادت همه در کلبه درویشان است

 

شراره از کرمانشاه

/////////////////////////////////////////

از گندم پرسیدن عزیز تو کیست؟

از خجالت زرد شد

از گل پرسیدن سرخ شد

بی تو این فاصله ها طاقتم را برده

ساعتم زنگ زده عقربه هایش مرده

کاش باور کنی از دوری تو دلتنگم

سادگیم را ساده گرفتی

حالا بگرد تا چون "منی" پیدا کنی

نه نگرد!

دلم برایت می سوزد!

خودت را خسته نکن!

خیلی سخته توی پاییز با غریبی اشنا شی

 اما
بهار که شد یه جوری ازش جدا شی

خیلی سخته یه غریبه به دلت بشینه

بعد اون بگه هرگز تورو نمی خاد ببینه!

مریم

روزگاری جاده بودم

جاده ای غرق تردد

جاده ای پر رفت و امد که  لحظه ای خالی نمی شد

من که بسیاری رفیقان
را به ابادی رساندم عاقبت من ماندم و ویرانی تنهایی خود

رحیم

باورت گر بشود گر نشود
حرفی نیست!

اما....

شب است!

یاد تو مرا دیوانه می
کند

چه کردی که چنین

باران باش در همه حال

Morning or night

U r “light”

Yong or old

U r “gold”

Big or small

U r “all”

Far or near

من عابر کوچه های دردم برگرد

چون برگ خزان کشیده زردم برگرد

جز دامن گرم تو مرا جایی نیست

من با دل تو مگر چه کردم ؟ برگرد