سفارش تبلیغ
صبا ویژن

عاشقانه های من

نظر
دریاچه مرده
خسته شدم خسته هر چی درده
آی رو دوش من درد هزار تا مرده
جنگ با این همه غم و غریبی
یکی بگه رسم کدوم نبرده
بهار و پاییز و زمستون چیه
برگ درخت من همیشه زرده
وقتی زمونه رو گرفته از من
دلم دیگه دنبال چی بگرده
هی دلخور از گریه مرد پر از گریه
بغض ترک خورده دریاچه مرده
با گریه جاری شو بازم بهاری شو
با درد خلوت کن از غم شکایت کن
هزار تا خورشید واسه ما کمه
دنیا بدونه عشق خیلی سرده
باید بسازه و بسوزه با غم
دلی که بازیچه داغ و درده
حتی به خوابم روز خوش ندیدم
بپرس از این چشا که خواب گرده
منتظر کدوم خوشی بمونم
دنیا مگه چی داشت رو نکرده



ابرای پاییزی دلگیر من                  جوونترای چهره ی پیر من

چشمای من بی خبرای ساده            منتظرای دل به جاده داده

مردمکاتون به کجا زل زدن              باز مژه هاتون به کجا پل زدن

کاشکی بدونید که دارم هنوزم          از اشتباه قبلی تون می سوزم

با اینکه هیچکس نیومد پیش من      شب زده ها چشمای درویش من

تنها نبودن حتی یک دقیقه                با تنهایی که بهترین رفیقه

 

 

ابرای پاییزی دلگیر من                 جوونترای چهره ی پیر من

چشمای من بی خبرای ساده           منتظرای دل به جاده داده

مردمکاتون به کجا زل زدن             باز مژه هاتون به کجا پل زدن

کاشکی بدونید که دارم هنوزم         از اشتباه قبلی تون می سوزم

با اینکه هیچکس نیومد پیش من      شب زده ها چشمای درویش من

تنها نبودن حتی یک دقیقه               با تنهایی که بهترین رفیقه


رفیق من سنگ صبور غمهام              به دیدنم بیا که خیلی تنهام

هیچکی نمیفهمه چه حالی دارم             چه دنیای رو به زوالی دارم

مجنونمو دلزده از لیلیا                        خیلی دلم گرفته از خیلیا

نمونده از جوونیام نشونی                    پیر شدم پیر تو ای جوونی

تنهای بی سنگ صبور                        خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست                       موندی و راه چاره نیست

 

اگرچه هیچکس نیومد سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش طاقت بیار و مرد باش

 

تنهای بی سنگ صبور                      خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست                    موندی و راه چاره نیست

اگر بیای همونجوری که بودی            کم میارن حسودا از حسودی

صدای سازم همه جا پر شده               هر کی شنیده از خودش بیخوده

اما خودم پر شدم از گلایه                   هیچی ازم نمونده جز یه سایه

سایه ای که خالی از عشقو امید          همیشه محتاجه به نور خورشید

تنهای بی سنگ صبور                        خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست                      موندی و راه چاره نیست

 

اگرچه هیچکس نیومد سری به تنهاییت نزد

اما تو کوه درد باش طاقت بیار و مرد باش

 

تنهای بی سنگ صبور                            خونه ی سرد و سوت و کور

توی شبات ستاره نیست                          موندی و راه چاره نیست


دور آخر

هر روز عمرم از دیروز بد تره

عمری که هر نفس بی غم نمی گذره

دلگیر و خسته ام، بی روح و ساکتم

نبضم نمی زنه، پلکم نمی پره

می دونم، امشبم از خواب می پرم

از گریه ، تا سحر خوابم نمی بره

این زنده موندنه،بازنده موندنه

بی دوست،زندگی! مرگ از تو بهتره

اون روبروم داره پرواز می کنه

می بینمش هنوز از پشت پنجره

هی دَس تکون می دم هی داد می زنم

اون سنگدل ولی هم کوره هم کره

حتی اگه من از این عشق بگذرم

قلبم شکسته و از حقش نمی گذره

دوران گیجی و سرگیجه گیت گذشت

محکم بشین دلم این دورِآخره